بد قولی والدین سبب بدبینی کودک می‌‍شود

بدقولی از سوی والدین سبب بدبینی، نا امیدی و کاهش اعتماد کودکان به آنها می‌شود.
ربابه غفار تبریزی روان شناس بالینی در کودکان در هنگامی که از سوی والدین خود قولی می‌گیرند انتظار بر آورده شدن آن را دارند. بی توجهی پدر و مادر نسبت به وعده‌های خود به فرزندانشان سبب بدبینی، نا امیدی و کم شدن اعتماد انها به والدین می‌شود.

وی تصریح کرد: لازم است بین قولی که به کودک به عنوان پاداش برای انجام خوب وی داده می‌شود فاصله نیفتد و این پاداش در حد توان مالی والدین در نظر گرفته شود.

غفار تبریزی تاکید کرد: البته همیشه پاداش نباید جنبه مالی داشته باشد بلکه حالت کلامی و تفریحی هم می‌تواند برای کار خوب کودک در نظر گرفته شود.

وی به والدین توصیه کرد: همیشه نباید والدین برای انجام هر کار خوب کودک قول پاداش را دهند زیرا انجام کار نیک باید به تدریج در کودک درونی شود و خود از انجام آن لذت ببرد نه آنکه تصور کند که بادی هر عمل کار نیک خود، پاداش دریافت کند.

تفاهم

تفاهم از سه ت تشکیل میشود توانایی،تحمل، تفاوت

برنامه‌ریزی روزانه یا هفتگی، کدام ؟

برنامه‌ریزی روزانه یا هفتگی؟

برنامه‌ریزی در امور مختلف زندگی از جمله رقابت‌هایی مانند کنکور اهمیت به سزایی دارد. مهم ترین عواملی که باعث اجرا نشدن برنامه داوطلبان می‌شود، این است که آنان واحد زمانی برنامه‌ریزی را ساعت به ساعت یا روز به روز در نظر می‌گیرند.

این گونه برنامه‌ها اشتباهاتی دارند چرا که در زندگی روزانه ما استثناهای زیادی وجود دارد و آن ها باعث می‌شوند که ما نتوانیم هر روز در یک ساعت مشخصی همان کار را انجام دهیم. زمانی‌که برنامه ما در یک روز به دلیل حوادث و یا کارهای پیش بینی نشده، اجرا نشود، برای همیشه روی کاغذ باقی می‌ماند. توصیه‌ی ما، یک برنامه هفتگی است، برنامه یک هفته‌ای مناسب‌ترین و بهترین برنامه است در این برنامه می‌توانیم ضعف‌ها و قوت‌های روزهای بعد را جبران کنیم.

از مزایای برنامه هفتگی این است، هنگامی که ساعات مطالعه دروسی مختلف را در طول هفته جمع آوری می‌کنید. تازه متوجه می‌شوید که آیا درسی را بیش از اندازه لازم مطالعه کرده‌اید یا نه؟ در مقابل زمانی‌ که کار خود را روزانه بررسی می‌کنید متوجه برنامه هفتگی یک جانبه‌گری‌ها و اشکالات کلی کارتان نمی‌شوید.

اما وقتی عملکرد خود را در طول هفته بررسی می‌کنید تا حدود زیادی تعادل و عدم تعادل کارهایتان مشخص می‌شود. زمان مطالعه‌ی شما بسته به ویژگی شخصیتی شما، میزان وقت آزاد شما و تسلط شما به مطالب دارد و شما بهترین فردی هستید که می‌توانید این زمان را مشخص کنید. تنها اصلی که باید به آن توجه کرد افزایش تدریجی زمان مطالعه تا رسیدن به حد مطلوب به شرط حفظ بازدهی می‌باشد.

شما در برنامه‌ریزی می‌توانید هر درسی را به طور متعادل و به اندازه اهمیت همان درسی مطالعه نمایید و با توجه به نقاط قوت و ضعفتان در آن درس و اهمیتی که در کنکور دارد ساعت مطالعه آن درس را تنظیم کنید. با توجه به حجم و تنوع بالای مطالب ترجیحا مطالعه هیچ درسی را به ماه‌های آخر موکول نکنید.

لازم به ذکر است که برنامه‌ای موثر و قابل اجرا می‌باشد که ویژگی‌های زیر را در خود داشته باشد:

۱- قبلا به صورت آزمایشی اجرا گردیده (۳ تا ۴ هفته) تا نقاط ضعف و قوت برنامه شناسایی و اصلاح شده باشد.

۲- وقت‌های پیش بینی شده برای دروس یا سایر فعالیت‌ها غیر واقعی نباشد یعنی اگر درسی ۲ ساعت وقت می‌برد برایش یک ساعت وقت مشخص نکرده باشیم.

۳- برای سایر فعالیت‌های ضروری و روزانه نیز زمان مناسبی پیش بینی شده باشد.

۴- برای هر ۴۵ یا ۶۰ دقیقه مطالعه بین ۱۰ تا ۱۵ دقیقه استراحت پیش بینی شده باشد.

۵- بین ۶ تا ۸ ساعت خواب شبانه داشته باشید، زیرا اثربخشی ساعات بیداری را افزایش می‌دهد.

۶- انجام تکالیف و مطالعه دروس‌‌ همان روز در برنامه‌های روزانه پیش بینی شده باشد چرا که حافظه، آمادگی بیشتری را برای تثبیت یادگیری مطالب‌‌ همان روز دارد.

۷- دروس مشکل و سنگین را در ساعات پربازده (انرژیک) و دروسی را که متکی به حافظه است به سایر اوقات اختصاص دهید.

۸- ترتیب قرار گرفتن دروس به شکلی باشد که مثلا دو درس حفظی یا مفهومی پشت سر هم نباشد.

۹- در برنامه‌ریزی، ساعاتی را به عنوان ساعات آزاد برای جبران عقب ماندگی و مسایل غیر قابل پیش بینی اختصاص دهید.

مدرسه

۱۰- در پایان هر هفته فرصتی را برای مرور دروس هفته اختصاص دهید.

۱۱- باور خود را به موفقیت برنامه افزایش دهید و در صورت اجرای برنامه حتما خود را تشویق کنید.

۱۲- با توجه به سطح توانایی‌ها، عادات و ویژگی‌های شخصیتی و خانوادگی خود میزان ساعات روزانه خود را تعیین کنید. اگر می‌بینید کشش روزانه ۵ ساعت مطالعه را ندارید هرگز به زور خود را مقید به برنامه‌هایی که توانایی اجرای آنرا ندارید، ننمایید. بهترین برنامه برنامه‌ای است که کیفیت داشته باشد یعنی با علاقه آن را انجام دهید نه از سر اجبار و بی‌میلی. بنابراین اگر ۲ ساعت روزانه با میل مطالعه می‌کنید، بهتر است از اینکه ۱۰ ساعت با بی‌تفاوتی و بی‌علاقگی درس بخوانید.

۱۳- در برنامه‌ریزی متکی به خودتان باشید و خود را با دیگران مقایسه نکنید چون شرایط، اهداف و قابلیت‌های شما با دیگران متفاوت است.

۱۴-دفتر برنامه‌ریزی داشته باشید و آن را روزانه مورد توجه قرار دهید.

۱۵- مجموع ساعات مطالعه خود را در پایان روز و هفته حتما یادداشت کنید.

۱۶- خواندن و یادگیری دروس مدرسه باید در اولویت باشد. بنابر این اگر فرصت کافی برای فراگیری همه فعالیت‌های آموزشی (مثل کلاس زبان و کلاس‌های هنری) ندارید اولویت با دروس مدرسه است.

۱۷- در طول برنامه ضعف‌ها و مشکلات را شناسایی و در صدد رفع آن‌ها بر آیید و گرنه فکر می‌کنید اصل برنامه ریزی اشکال دارد.

۱۸- هرگز کیفیت را فدای کمیت نکنید مهم این است که یک ساعت مفید درس بخوانید نه اینکه صرفا یک ساعت وقت بگذرانید.

۱۹- لازم نیست برنامه شما صد در صد موفق باشد بلکه اگر ۵۰ تا ۶۰ درصد آن را موفق ارزیابی کردید عالی است و به تدریج بهتر می‌شود.

۲۰- سعی کنید اصول مطالعه را یاد بگیرید تا بهتر بتوانید از وقت خود استفاده کنید آن‌گاه احساس رضایت شما از برنامه افزایش می‌یابد.

چه زمانی بخوابیم؟

بیش ‌فعالی‌ کودکان‌

 

امروزه‌ بسیاری‌ از مادران‌ و پدران‌ از شیطنت‌ بسیار زیاد کودکانشان‌ شکایت‌ دارند. آنها اظهار می ‌دارند که‌ فرزندشان‌ مرتب‌ در حال‌ حرکت‌ و فعالیت‌ است‌ و نوعی‌ حالت‌ بی‌ قراری‌ و ناآرامی‌ در او مشاهده‌ می ‌کنند. برخی‌ از این‌ والدین‌ از فقدان‌ تمرکز حواس‌ و ضعف‌ درسی‌ کودک‌ نیز صحبت‌ می‌ کنند. آنها علت‌ این‌ فعالیت‌ بیش‌ از اندازه‌ را نمی ‌دانند و مرتب‌ فرزندشان‌ را مورد سرزنش‌ قرار می‌ دهند. این‌ کودکان‌ بعضاً مورد انتقاد و تنبیه ‌ بسیار زیاد قرار می ‌گیرند. عده‌ای‌ از پدر و مادرها کنترل‌ خود را از دست‌ می ‌دهند و این‌ کودکان‌ را به‌ شدت‌ کتک‌ می‌ زنند یا آنها را تهدید می ‌کنند. در این‌ نوشتار سعی‌ شده‌ است‌ پدیده‌ بیش ‌فعالی‌ در کودکان‌ توضیح‌ داده‌ و راه‌های‌ برخورد مناسب‌ با این‌ حالت‌ ارائه‌ شود.

اختلال‌ بیش‌ فعالی‌ که‌ در اغلب‌ موارد با نقص‌ توجه‌ همراه‌ است، معمولاً در دوران‌ کودکی‌ بروز می‌ کند. تشخیص‌ این‌ اختلال‌ در سنین‌ زیر پنج‌ سال‌ قدری‌ مشکل‌ است زیرا امکان‌ دارد با رفتارهای‌ طبیعی‌ و شیطنت ‌آمیز کودکان‌ اشتباه‌ گرفته‌ شود. با این ‌حال، متخصصان‌ می‌ توانند این‌ اختلال‌ را تشخیص‌ دهند و پیش‌ بینی‌های‌ لازم‌ را به‌ عمل‌ آورند. این‌ اختلال‌ با فعالیت‌ بیش‌ از اندازه، خرابکاری‌ و آزار رساندن‌ همراه‌ است.

بیش ‌فعالی‌ کودکان‌

با کودکانی که دروغ می گویند چه کنیم؟

دکتر الهام شیرازی فوق تخصص روانپزشکی کودکان در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان گفت: دروغگویی در کودکان را از چند وجه مختلف باید مورد بررسی قرار داد. یکی از جنبه های مورد بررسی در دروغگویی یک کودک سن کودک و دیگری آن همه حرف های که یک کودک به زبان می آورد و خلاف واقعیت است را نمی توان دروغ در نظر گرفت.

باید دانست کودکان تا حدود نیمه دبستان ممکن است فرق بین دروغ، خواب و رؤیا های کودکانه خود، یا آرزوهای خود را ندانند و حتی بپندارند که آنچه که در خواب و رویای آنها رخ داده در واقعیت اتفاق افتاده است و یا آرزوها و فانتزی های کودکانه ای که از ذهنش می گذرد را واقعیت در نظر بگیرند. کودکان تفاوت بین رویا، آرزو، تخیل و واقعیت را با بزرگتر شدن درک می کنند و انتظار می رود که در نوجوانی تفاوت بین این ها کامل آشکار شده باشد.

وی ادامه داد: کودکان اغلب سعی کنند تا پدر و مادر و بزرگترها را از خود راضی نگه دارند و برای آن که پدر و مادر را از خود ناراحت نکنند زمانی که کاری را به اشتباه مرتکب می شود برای خوشحال نگه داشتن بزرگتر خود خلاف واقع صحبت می کنند و یا حتی کار خوبی را که انجام نداده اند بیان می کنند که این کار را انجام نداده اند تا موجب خوشحالی بزرگتر خود شوند و اینگونه خود کودک با خوشحالی پدر و مادر خود احساس رضایت و خوشحالی نماید.

وی بیان داشت: از دیگر مواردی که خلاف واقعیت صحبت می کنند آن است که: کودکان تمایل دارند که کامل و بی نقص باشند و فکر می کنند که نباید اشتباهات و خطاهای آن ها آشکار شود و یا حتی بیان این مسئله که یک کار خوب را انجام داده اند در صورتیکه آن را انجام نداده اند موجب می شد که کامل و بی عیب باشند و به همین سبب کلامی خلاف واقع بیان می کنند.