آمادگی کلاس اولی ها

برای کلاس اولی ها

مهم‌ترین نکته این است که قبل از ورود به این محیط باید آمادگی لازم را برای او ایجاد کنید. راه‌های زیادی وجود دارد تا شما یک خداحافظی خوب و یک شروع موفق را برای کودک ایجاد کنید. راهنمای ما را بخوانید تا آمادگی لازم را برای روزهای اول مدرسه پیدا کنید.

روال مدرسه را از چند هفته قبل برقرار کنید
بهترین کار این است که چند هفته پایانی شهریور را برای برگشتن به ریتم روزانه مدرسه اختصاص دهید. مثلا هر روز صبح به موقع کودک را بیدار کنید و لباس‌هایش را بپوشانید. صبحانه، ناهار، شام و میان وعده را در زمان‌های مشخصی که به زمان مدرسه نزدیک است بخورید. همچنین مهم است که فرزندتان را صبح‌ها عادت دهید که از خانه بیرون برود. بهانه‌اش را هم باید پیدا کنید، مثلا می‌توانید چند هفته آخر فعالیت‌هایی ترتیب دهید و اگر اهل ورزش صبحگاهی هستید او را با خود ببرید. این کار بدون شک برای والدین شاغل سخت خواهد بود اما وقتی مدارس باز ‌شود کارتان راحت‌تر می‌شود.

ساعت خواب را تنظیم کنید
از آنجا که ممکن است به دلیل نداشتن برنامه مشخص، وقت خواب کودک هم زمان مشخصی نداشته باشد، باید از چند هفته قبل کودک را وارد یک برنامه خواب منظم کنید طوری که ساعت 9 شب حتما به تختخواب برود و صبح ساعت مشخصی از خواب بیدار شود. میزان خواب معمول برای کودکان 7 ساله حدود 8 ساعت است.

با خرید لوازم مدرسه ذهن او را آماده کنید

چگونـه وابستـگی فرزنـدمـان را کـم کنیـم؟(در آستانه بازگشایی مدارس)

کودکانی که وابستگی زیادی به والدین (به‌خصوص مادر) دارند، با شروع مدرسه مشکلات زیادی پیدا می‌کنند. بچه‌های وابسته، ساعت‌های زیادی را با مادر گذرانده و توجه بیش از حدی از او دیده‌اند. در رسیدن به خواسته‌هایشان به هیچ‌وجه با ناکامی روبرو نشده‌اند و نمی‌توانند کوچک‌ترین ناملایمتی را تحمل ‌کنند. آنها با شروع مدرسه و ورود ناگهانی‌ به جمع دانش‌آموزان، قادر به برقراری ارتباط و دوستی با دیگران نخواهند بود زیرا در جمع فقدان منبع عاطفه (مادر) را حس می‌کنند و محیط برایشان ناامن می‌شود. گرچه این وابستگی در کودکان کمتر شده است ولی همچنان روز اول مهر بچه‌هایی را می‌بینیم که با چشمان گریان مادر را برای رفتن سرکلاس ترک می‌کنند و حتی گاهی مادر مجبور می‌شود تا مدتی در مدرسه بماند. متاسفانه این کودکان از همان ابتدا به عنوان بچه‌هایی که از بقیه ناتوان‌ترند شناخته می‌شوند و به حضور کسی نیاز دارند تا بتوانند محیط را بپذیرند. آنها همیشه مضطربند و برای اجتماعی شدن مشکل دارند.


بیشتر کودکان مضطرب، مادرانی مضطرب دارند یعنی مادر نمی‌تواند کودک را از خودش دورکند زیرا همیشه نگران است و به کسی اعتماد نمی‌کند تا فرزندش را نزد او بگذارد. وقتی کودک از او دور می‌شود، احساس گناه می‌کند و این حس گناه را به بچه منتقل خواهد کرد. گاهی مادران برای جبران ساعت‌هایی که کنار فرزندشان نبوده‌اند به خواسته‌هایی تن می‌دهند که منطقی نیستند و پیامی هم که کودک دریافت می‌کند این است که می‌تواند حکمرانی داشته باشد. مثلا خانواده باید کمک کنند و جور تکالیف او را بکشند.

شش نکته درباره تربیت کودکان بیش فعال

شما چطور یک کودک بیش فعال وکم توجه را به انجام کار ​​سخت و طاقت فرسا تشویق می کنید؟

۱.با فرزند خود رو راست باشید

بعضی از والدین کودکان بیش فعال سعی میکنند به فرزند خود در باره ی بیماریش چیزی نگویند. مثلا به کودک خود می گویند که دارویی که مصرف میکند یک "ویتامین جادویی" است! ولی این کار صحیحی نیست. نباید کودکتان احساس کند که او را گول می زنید. بیش فعال بودن تقصیر کودک نیست. بلکه یک بیماری مغزی است که باعث میشود تمرکز کردن کودک مختل شود. کودک باید بداند که این بیماری قسمتی از وجود اوست و بداند که قابل کنترل است.

۲. بدانید که علایم کودکتان همواره یکسان نیست

مادران کودکان مبتلا به بیش فعالی باید این را بدانند که میزان تمرکز کودک در روزهای مختلف متفاوت است. ممکن است یک روز کودک در آزمون خاصی نمره ی ۹۰ از ۱۰۰ را کسب کند، فردایش در همان آزمون ۶۰ بگیرد و روز بعد ۹۵ شود. وقتی نمرات فرق میکند معمولا مادر می پرسد که "دیروز خوب امتحان دادی، چرا امروز کم شدی؟" ولی این اتفاق در یک کودک بیش فعال غیر عادی نیست.

معمولا کودکان بیش فعال باهوش هستند. آنها میدانند چه باید بکنند ولی مشکلشان این است که نمی دانند چطور کاری را شروع کنند و معمولا پیگیر ادامه ی آن نیستند.

دانش آموزان برتر کلاس چهارم هفته چهارم بهمن

چگونه الفبا را به کودکان آموزش دهیم؟

روانشناس کودک با تأکید بر توجه والدین و اولیای مدرسه به اختلالات یادگیری و درمان آن در سال‌های ابتدایی گفت: اگر کودک نتوانست الفبا را یاد بگیرد، آن را با خمیر درست کنید یا از او بخواهید تا آنها را روی شن بنویسد.

بدرالسادات همایونیان با اشاره به ناتوانی‌های یادگیری به عنوان یکی از دلایل افت تحصیلی در کودکان و نوجوانان اظهار داشت: اگر معلمی بتواند در محیط مدرسه و در سالهای ابتدایی مشکلات یادگیری را کشف کند و کودک را به دلیل این مشکلات سرزنش نکند در حل این مسئله بسیار مؤثر خواهد بود.

وی با اشاره به نقش والدین به ویژه مادران در شناسایی مشکلات یادگیری کودکان گفت: نقش مادر در این زمینه بسیار اهمیت دارد، مادر و معلم می‌توانند در شناسایی و درمان اختلالات یادگیری گام‌های مؤثری بردارند.

همایونیان افزود: گاهی ضعف جسمانی و فیزیکی دانش‌آموز که عمدتاً ناشی از فقر آهن، ویتامین‌ها و املاح معدنی است موجب می‌شود تا نتواند انرژی کافی برای یادگیری داشته باشد. همچنین کودکانی که موقع تماشای تلویزیون نزدیک می‌روند باید به لحاظ دیداری و شنوایی بررسی شوند این موارد به کودک بی‌انگیزگی می‌دهد و موجب خستگی او می‌شود.

این روانشناس کودک تصریح کرد: ناتوانی در یادگیری ممکن است در کودکی بر اثر تشنج و تب ایجاد شده باشد. گاهی والدین به فرزند بزرگتر توجه می‌کنند اما به فرزندان دیگر توجه لازم را ندارند، از طرفی گاهی اشکال در کارکردهای فضایی موجب افت تحصیلی می‌شود و اگر متخصصان این موضوع را به خانواده‌ها بگویند و آنها نیز در زمینه درمان با متخصصان حوزه بهداشت روان همکاری کنند،‌اختلال درمان می‌شود.

وی افزود: یادگیری از انسجام تمام حواس محقق می‌شود این حس‌ها موجب تحریک بخش‌هایی از مغز و تسهیل در یادگیری می‌شوند. اگر هر کدام از این نقاط دچار مشکل شود اختلال یادگیر ایجاد می‌شود.

این متخصص حوزه بهداشت روان گفت: طعنه زدن کلامی و رفتاری موجب می‌شود تا کودک احساس حقارت و ناکامی ‌کند و در او این تفکر به وجود آید که باهوش نیست و این سرزنش‌ها در نهایت راهی برای افت یا ترک تحصیلی شود، از طرفی حرف‌هایی که ما به کودک می‌زنیم در او هیجانات منفی و ترس ایجاد می‌کند، معمولاً‌ در این شرایط کودک تکالیف درسی خود را انجام نمی‌دهد و با این روش به توهین‌هایی که به او می‌شود پاسخ می‌دهد.

وی گفت: عزت نفس و اعتماد به نفس پایین ناشی از مشکلات یادگیری کودک است، گاهی اوقات علت افت تحصیلی، اختلالات عاطفی و محرومیت‌های فرهنگی و اقتصادی است باید در درجه اول مشکل کودک بررسی شود و سپس درمان آغاز شود، همان طور که اشاره شد ابتدا چنانچه از نظر جسمی مشکلی وجود دارد باید او را درمان کنیم و سپس به درمان ناتوانی‌های یادگیری بپردازیم.

این متخصص حوزه بهداشت روان تصریح کرد: ممکن است کودک در خواندن و هجی‌ کردن مشکل داشته باشد حتی ممکن است کودک علاقه و انگیزه اش را از دست بدهد، در این موارد با ایجاد انگیزه‌ای که متخصصان انجام می‌دهند می‌توانند کودک را درمان کنند.

این روانشناس کودک گفت: باید کودک را تشویق کرد تا با روش‌هایی سطح دقت و توجه خود را بالا ببرد، از طرفی باید علت را پیدا کنید، مثلاً اگر کودک نتوانست الفبا را یاد بگیرد آن را با خمیر درست ‌کنید یا از او بخواهید تا آنها را روی شن بنویسد، بعد از یادگیری حروف الفبا اتفاق خوبی که می‌افتد این است که کودک می‌تواند کاری را که تا دیروز نمی‌توانسته انجام دهد به اتمام برساند و این مسئله در روحیه او مؤثر است.

وی خاطرنشان کرد: گاهی لازم است چیزهایی را که کودک بلد است برای او تکرار کنیم تا بداند که بعضی چیزها را می‌داند از طرفی تقویت حواس پنج‌گانه موجب می‌شود تا افت تحصیلی کاهش پیدا کرده و ناتوانی‌های یادگیری برطرف شود به شرط اینکه به موقع باشد و والدین و اولیای مدرسه نسبت به این اختلالات آگاهی داشته باشند و آنها را به موقع تشخیص دهند تا به دوران دبیرستان نرسد، همچنین گاهی گویش معلم در افت تحصیلی مؤثر است که باید به این نکته نیز توجه شود.