(از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد)
پداگوژی و تعلیمات سرپرستی نام یکی از دوره‌های حرفه‌ای در سازمان آموزش فنی و حرفه‌ای کشور ایران است. این سازمان خود بخشی از وزارت کار و امور اجتماعی است.
این دوره حرفه‌ای از چهار دوره آموزشی تشکیل شده است:
الف - دوره‌های پداگوژی برای مربیان تازه‌استخدام و دوره‌های بازآموزی و ارتقا مهارت برای مربیان شاغل.
ب - دوره‌های ویژه برای مربیان و کارکنان سازمانها و نهادها بر حسب تقاضا.
ج - دوره‌های پداگوژی مربوط به مربیان که در دوره‌های کاردانی و کارشناسی شرکت می‌نمایند
د - اجرای همایشهای تخصصی دوره‌های آموزشی
خلاصه عناوین آموزشی
· الف - پداگوژی شامل:
برنامه ریزی آموزشی و درسی، روشها و فنون تدریس ، فناوری و رسانه‌های آموزشی ، ارزشیابی و اندازه گیری در آموزش و مدیریت آموزشی .
· ب - تعلیمات سرپرستی شامل:
بهبود روشها ، آموزش ضمن کار ، روابط کار ، حفاظت و ایمنی در کار و ارتباطات.
مقدمه:
شما بعنوان یک مربی، استاد و معلم در حرکت نوین و رو به رشد آموزش علوم و مهارتهای فنی که لازمه زندگی امروزی است نقش ارزنده ای دارید. این مهارتها به منظور رفع نیازها و نارساییها در مراکز آموزشی و صنعتی، آموزش داده می شوند که مهمترین مشخصه آن همسو بودن با نیازها و کمبودهای جامعه و صنعت است.به عبارتی می توان گفت که بهترین شکل انتقال این مهارتها آموزش های کاربردی است.در هر حال این وظیفه شماست که به عنوان یک مربی یا استاد یا معلم بذرهای دانش و معلومات کاری و مهارتهای اساسی را در دل خاک استعدادهای فراگیرانتان که صرفاً به راهنمایی های شما اعتماد دارند بکارید.
در روزهای اول کار تدریس خود، شاید با مشکلات بسیاری روبرو شوید یا بعد از گذشت چند سال از آموزش و تدریس در کلاس درس هنوز با مشکلاتی مانند عدم برقراری ارتباط درست با فراگیران ، یا نارضایتی فراگیران از نحوه تدریس شما،یا بازدهی پایین تدریس و….مواجه باشید. اینها همه مشکلاتی هستند که کم و بیش ما مربیان و استادان در حین تدریس و آموزش با آنها روبرو هستیم.
یک مربی یا استاد یا معلم و یا هرکسی که مشغول آموزش نونهالان و جوانان و دریک کلام آینده سازان جامعه است باید به نکات مهم و بسیار حساس در عین حال انکار ناپذیر توجه داشته باشد تا اطلاعات مورد نیاز فراگیران را به بهترین شکل و کامل به آنها منتقل نماید. و در آخر چطور یک مربی باید مورد ارزیابی قرارگیرد یا مربی چطور می تواند خود را ارزیابی نماید.
یک مربی باید تیپهای مختلف کلاس خود را شناسایی و راه حلهای درست و منطقی جهت برخورد با این نوع فراگیران را بداند تا بتواند یک محیط مطلوب و مفید بوجود آورد. تا فراگیران از نشستن در کلاس لذت ببرند و شما هم خستگی را احساس نکنید. برای دستیابی به این منظور از شیوه های نوین تدریس استفاده می شود که در اصطلاح "پداگوژی" نام دارد.
تعریف پداگوژی:
«پداگوژی» در گذشته هنر و علم تربیت کودکان بود و اغلب مترادف با واژه تدریس یا تعلیم و آموزش به کار برده می‌شد. اکنون «پداگوژی» مفهوم گسترده‌تری یافته است و در موارد مختلفی به کار می‌رود از جمله؛ علم، اخلاق، فلسفه علمی، فنون مختلف و آفرینش آثار زیبا. اما مهمترین دستاوردی که از پداگوژی انتظار می‌رود، این است که فراگیران با این روش به جای اینکه نگرش و مهارتهای خود را مستقیما از معلمان خود دریافت کنند، بتوانند با راهنمایی معلمان، به کشف و نوآوری برسند و یاد بگیرند که به چه دانشی، نگرشی و یا مهارتی نیازمندند و چگونه و از چه راهی می‌توانند آن رابه دست آورند.
پداگوژی هنر یا علم وجودی یک معلم است. این اصطلاح عمومأ به استراتژی ها یا راهبردهای آموزش مربوط می شود، که برخی ها ازآن به عنوان سبک یادگیری نیز یاد می کنند.پداگوژی که در در لغتنامه ها از آن به معنی "روش آموزگاری"، "فن تعلیم"، "علم تعلیم" ترجمه شده، گهگاهی هم به عنوان استفاده صحیح ازراهبردهای آموزشی در جریان فرایند یاددهی و یادگیری نیز تعریف می شود. برای نمونه، پائلو فریر، از روش آموزشی بزرگسالی خود به عنوان پداگوژ انتقادی یاد می کند.
در ارتباط با استراتژی های آموزشی، اعتقادات فلسفی خود معلم از آموزش بوسیله دورنمای دانش و تجارب شاگردان، موقعیت های شخصی و محیطی و نیز اهداف یادگیری که از طریق تعامل دانش آموزان و معلمان تنظیم می گردد، اداره می شوند.
هدف نهایی، از کاربست الگوی تدریس پداگوژیک یادگیری از طریق همیاری و دستیابی به فعالیت‌های عالی ذهنی است.یادگیری از طریق همیاری که در شروع این قرن ازطرف جان دیویی مطرح شد، در چند سال اخیر از بحث‌های دائمی آموزش شده است.
به این ترتیب، فراگیران وارد فرآیند کشف، نوآوری و در یک کلام، خلاقیت می‌شوند و اینجاست که هنرها و از جمله مهمترین و بهترین آنها برای دستیابی به این هدف،وارد میدان می‌شوند و «تئاتر پداگوژیک» مفهومی کاربردی و نوین پیدا می‌کند.
