آمادگی کلاس اولی ها

برای کلاس اولی ها

مهم‌ترین نکته این است که قبل از ورود به این محیط باید آمادگی لازم را برای او ایجاد کنید. راه‌های زیادی وجود دارد تا شما یک خداحافظی خوب و یک شروع موفق را برای کودک ایجاد کنید. راهنمای ما را بخوانید تا آمادگی لازم را برای روزهای اول مدرسه پیدا کنید.

روال مدرسه را از چند هفته قبل برقرار کنید
بهترین کار این است که چند هفته پایانی شهریور را برای برگشتن به ریتم روزانه مدرسه اختصاص دهید. مثلا هر روز صبح به موقع کودک را بیدار کنید و لباس‌هایش را بپوشانید. صبحانه، ناهار، شام و میان وعده را در زمان‌های مشخصی که به زمان مدرسه نزدیک است بخورید. همچنین مهم است که فرزندتان را صبح‌ها عادت دهید که از خانه بیرون برود. بهانه‌اش را هم باید پیدا کنید، مثلا می‌توانید چند هفته آخر فعالیت‌هایی ترتیب دهید و اگر اهل ورزش صبحگاهی هستید او را با خود ببرید. این کار بدون شک برای والدین شاغل سخت خواهد بود اما وقتی مدارس باز ‌شود کارتان راحت‌تر می‌شود.

ساعت خواب را تنظیم کنید
از آنجا که ممکن است به دلیل نداشتن برنامه مشخص، وقت خواب کودک هم زمان مشخصی نداشته باشد، باید از چند هفته قبل کودک را وارد یک برنامه خواب منظم کنید طوری که ساعت 9 شب حتما به تختخواب برود و صبح ساعت مشخصی از خواب بیدار شود. میزان خواب معمول برای کودکان 7 ساله حدود 8 ساعت است.

با خرید لوازم مدرسه ذهن او را آماده کنید

بد قولی والدین سبب بدبینی کودک می‌‍شود

بدقولی از سوی والدین سبب بدبینی، نا امیدی و کاهش اعتماد کودکان به آنها می‌شود.
ربابه غفار تبریزی روان شناس بالینی در کودکان در هنگامی که از سوی والدین خود قولی می‌گیرند انتظار بر آورده شدن آن را دارند. بی توجهی پدر و مادر نسبت به وعده‌های خود به فرزندانشان سبب بدبینی، نا امیدی و کم شدن اعتماد انها به والدین می‌شود.

وی تصریح کرد: لازم است بین قولی که به کودک به عنوان پاداش برای انجام خوب وی داده می‌شود فاصله نیفتد و این پاداش در حد توان مالی والدین در نظر گرفته شود.

غفار تبریزی تاکید کرد: البته همیشه پاداش نباید جنبه مالی داشته باشد بلکه حالت کلامی و تفریحی هم می‌تواند برای کار خوب کودک در نظر گرفته شود.

وی به والدین توصیه کرد: همیشه نباید والدین برای انجام هر کار خوب کودک قول پاداش را دهند زیرا انجام کار نیک باید به تدریج در کودک درونی شود و خود از انجام آن لذت ببرد نه آنکه تصور کند که بادی هر عمل کار نیک خود، پاداش دریافت کند.

با کودکانی که دروغ می گویند چه کنیم؟

دکتر الهام شیرازی فوق تخصص روانپزشکی کودکان در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان گفت: دروغگویی در کودکان را از چند وجه مختلف باید مورد بررسی قرار داد. یکی از جنبه های مورد بررسی در دروغگویی یک کودک سن کودک و دیگری آن همه حرف های که یک کودک به زبان می آورد و خلاف واقعیت است را نمی توان دروغ در نظر گرفت.

باید دانست کودکان تا حدود نیمه دبستان ممکن است فرق بین دروغ، خواب و رؤیا های کودکانه خود، یا آرزوهای خود را ندانند و حتی بپندارند که آنچه که در خواب و رویای آنها رخ داده در واقعیت اتفاق افتاده است و یا آرزوها و فانتزی های کودکانه ای که از ذهنش می گذرد را واقعیت در نظر بگیرند. کودکان تفاوت بین رویا، آرزو، تخیل و واقعیت را با بزرگتر شدن درک می کنند و انتظار می رود که در نوجوانی تفاوت بین این ها کامل آشکار شده باشد.

وی ادامه داد: کودکان اغلب سعی کنند تا پدر و مادر و بزرگترها را از خود راضی نگه دارند و برای آن که پدر و مادر را از خود ناراحت نکنند زمانی که کاری را به اشتباه مرتکب می شود برای خوشحال نگه داشتن بزرگتر خود خلاف واقع صحبت می کنند و یا حتی کار خوبی را که انجام نداده اند بیان می کنند که این کار را انجام نداده اند تا موجب خوشحالی بزرگتر خود شوند و اینگونه خود کودک با خوشحالی پدر و مادر خود احساس رضایت و خوشحالی نماید.

وی بیان داشت: از دیگر مواردی که خلاف واقعیت صحبت می کنند آن است که: کودکان تمایل دارند که کامل و بی نقص باشند و فکر می کنند که نباید اشتباهات و خطاهای آن ها آشکار شود و یا حتی بیان این مسئله که یک کار خوب را انجام داده اند در صورتیکه آن را انجام نداده اند موجب می شد که کامل و بی عیب باشند و به همین سبب کلامی خلاف واقع بیان می کنند.