چگونـه وابستـگی فرزنـدمـان را کـم کنیـم؟(در آستانه بازگشایی مدارس)

کودکانی که وابستگی زیادی به والدین (به‌خصوص مادر) دارند، با شروع مدرسه مشکلات زیادی پیدا می‌کنند. بچه‌های وابسته، ساعت‌های زیادی را با مادر گذرانده و توجه بیش از حدی از او دیده‌اند. در رسیدن به خواسته‌هایشان به هیچ‌وجه با ناکامی روبرو نشده‌اند و نمی‌توانند کوچک‌ترین ناملایمتی را تحمل ‌کنند. آنها با شروع مدرسه و ورود ناگهانی‌ به جمع دانش‌آموزان، قادر به برقراری ارتباط و دوستی با دیگران نخواهند بود زیرا در جمع فقدان منبع عاطفه (مادر) را حس می‌کنند و محیط برایشان ناامن می‌شود. گرچه این وابستگی در کودکان کمتر شده است ولی همچنان روز اول مهر بچه‌هایی را می‌بینیم که با چشمان گریان مادر را برای رفتن سرکلاس ترک می‌کنند و حتی گاهی مادر مجبور می‌شود تا مدتی در مدرسه بماند. متاسفانه این کودکان از همان ابتدا به عنوان بچه‌هایی که از بقیه ناتوان‌ترند شناخته می‌شوند و به حضور کسی نیاز دارند تا بتوانند محیط را بپذیرند. آنها همیشه مضطربند و برای اجتماعی شدن مشکل دارند.


بیشتر کودکان مضطرب، مادرانی مضطرب دارند یعنی مادر نمی‌تواند کودک را از خودش دورکند زیرا همیشه نگران است و به کسی اعتماد نمی‌کند تا فرزندش را نزد او بگذارد. وقتی کودک از او دور می‌شود، احساس گناه می‌کند و این حس گناه را به بچه منتقل خواهد کرد. گاهی مادران برای جبران ساعت‌هایی که کنار فرزندشان نبوده‌اند به خواسته‌هایی تن می‌دهند که منطقی نیستند و پیامی هم که کودک دریافت می‌کند این است که می‌تواند حکمرانی داشته باشد. مثلا خانواده باید کمک کنند و جور تکالیف او را بکشند.

شش نکته درباره تربیت کودکان بیش فعال

شما چطور یک کودک بیش فعال وکم توجه را به انجام کار ​​سخت و طاقت فرسا تشویق می کنید؟

۱.با فرزند خود رو راست باشید

بعضی از والدین کودکان بیش فعال سعی میکنند به فرزند خود در باره ی بیماریش چیزی نگویند. مثلا به کودک خود می گویند که دارویی که مصرف میکند یک "ویتامین جادویی" است! ولی این کار صحیحی نیست. نباید کودکتان احساس کند که او را گول می زنید. بیش فعال بودن تقصیر کودک نیست. بلکه یک بیماری مغزی است که باعث میشود تمرکز کردن کودک مختل شود. کودک باید بداند که این بیماری قسمتی از وجود اوست و بداند که قابل کنترل است.

۲. بدانید که علایم کودکتان همواره یکسان نیست

مادران کودکان مبتلا به بیش فعالی باید این را بدانند که میزان تمرکز کودک در روزهای مختلف متفاوت است. ممکن است یک روز کودک در آزمون خاصی نمره ی ۹۰ از ۱۰۰ را کسب کند، فردایش در همان آزمون ۶۰ بگیرد و روز بعد ۹۵ شود. وقتی نمرات فرق میکند معمولا مادر می پرسد که "دیروز خوب امتحان دادی، چرا امروز کم شدی؟" ولی این اتفاق در یک کودک بیش فعال غیر عادی نیست.

معمولا کودکان بیش فعال باهوش هستند. آنها میدانند چه باید بکنند ولی مشکلشان این است که نمی دانند چطور کاری را شروع کنند و معمولا پیگیر ادامه ی آن نیستند.

دانش آموزان برتر کلاس چهارم هفته چهارم بهمن

برنامه‌ریزی روزانه یا هفتگی، کدام ؟

برنامه‌ریزی روزانه یا هفتگی؟

برنامه‌ریزی در امور مختلف زندگی از جمله رقابت‌هایی مانند کنکور اهمیت به سزایی دارد. مهم ترین عواملی که باعث اجرا نشدن برنامه داوطلبان می‌شود، این است که آنان واحد زمانی برنامه‌ریزی را ساعت به ساعت یا روز به روز در نظر می‌گیرند.

این گونه برنامه‌ها اشتباهاتی دارند چرا که در زندگی روزانه ما استثناهای زیادی وجود دارد و آن ها باعث می‌شوند که ما نتوانیم هر روز در یک ساعت مشخصی همان کار را انجام دهیم. زمانی‌که برنامه ما در یک روز به دلیل حوادث و یا کارهای پیش بینی نشده، اجرا نشود، برای همیشه روی کاغذ باقی می‌ماند. توصیه‌ی ما، یک برنامه هفتگی است، برنامه یک هفته‌ای مناسب‌ترین و بهترین برنامه است در این برنامه می‌توانیم ضعف‌ها و قوت‌های روزهای بعد را جبران کنیم.

از مزایای برنامه هفتگی این است، هنگامی که ساعات مطالعه دروسی مختلف را در طول هفته جمع آوری می‌کنید. تازه متوجه می‌شوید که آیا درسی را بیش از اندازه لازم مطالعه کرده‌اید یا نه؟ در مقابل زمانی‌ که کار خود را روزانه بررسی می‌کنید متوجه برنامه هفتگی یک جانبه‌گری‌ها و اشکالات کلی کارتان نمی‌شوید.

اما وقتی عملکرد خود را در طول هفته بررسی می‌کنید تا حدود زیادی تعادل و عدم تعادل کارهایتان مشخص می‌شود. زمان مطالعه‌ی شما بسته به ویژگی شخصیتی شما، میزان وقت آزاد شما و تسلط شما به مطالب دارد و شما بهترین فردی هستید که می‌توانید این زمان را مشخص کنید. تنها اصلی که باید به آن توجه کرد افزایش تدریجی زمان مطالعه تا رسیدن به حد مطلوب به شرط حفظ بازدهی می‌باشد.

شما در برنامه‌ریزی می‌توانید هر درسی را به طور متعادل و به اندازه اهمیت همان درسی مطالعه نمایید و با توجه به نقاط قوت و ضعفتان در آن درس و اهمیتی که در کنکور دارد ساعت مطالعه آن درس را تنظیم کنید. با توجه به حجم و تنوع بالای مطالب ترجیحا مطالعه هیچ درسی را به ماه‌های آخر موکول نکنید.

لازم به ذکر است که برنامه‌ای موثر و قابل اجرا می‌باشد که ویژگی‌های زیر را در خود داشته باشد:

۱- قبلا به صورت آزمایشی اجرا گردیده (۳ تا ۴ هفته) تا نقاط ضعف و قوت برنامه شناسایی و اصلاح شده باشد.

۲- وقت‌های پیش بینی شده برای دروس یا سایر فعالیت‌ها غیر واقعی نباشد یعنی اگر درسی ۲ ساعت وقت می‌برد برایش یک ساعت وقت مشخص نکرده باشیم.

۳- برای سایر فعالیت‌های ضروری و روزانه نیز زمان مناسبی پیش بینی شده باشد.

۴- برای هر ۴۵ یا ۶۰ دقیقه مطالعه بین ۱۰ تا ۱۵ دقیقه استراحت پیش بینی شده باشد.

۵- بین ۶ تا ۸ ساعت خواب شبانه داشته باشید، زیرا اثربخشی ساعات بیداری را افزایش می‌دهد.

۶- انجام تکالیف و مطالعه دروس‌‌ همان روز در برنامه‌های روزانه پیش بینی شده باشد چرا که حافظه، آمادگی بیشتری را برای تثبیت یادگیری مطالب‌‌ همان روز دارد.

۷- دروس مشکل و سنگین را در ساعات پربازده (انرژیک) و دروسی را که متکی به حافظه است به سایر اوقات اختصاص دهید.

۸- ترتیب قرار گرفتن دروس به شکلی باشد که مثلا دو درس حفظی یا مفهومی پشت سر هم نباشد.

۹- در برنامه‌ریزی، ساعاتی را به عنوان ساعات آزاد برای جبران عقب ماندگی و مسایل غیر قابل پیش بینی اختصاص دهید.

مدرسه

۱۰- در پایان هر هفته فرصتی را برای مرور دروس هفته اختصاص دهید.

۱۱- باور خود را به موفقیت برنامه افزایش دهید و در صورت اجرای برنامه حتما خود را تشویق کنید.

۱۲- با توجه به سطح توانایی‌ها، عادات و ویژگی‌های شخصیتی و خانوادگی خود میزان ساعات روزانه خود را تعیین کنید. اگر می‌بینید کشش روزانه ۵ ساعت مطالعه را ندارید هرگز به زور خود را مقید به برنامه‌هایی که توانایی اجرای آنرا ندارید، ننمایید. بهترین برنامه برنامه‌ای است که کیفیت داشته باشد یعنی با علاقه آن را انجام دهید نه از سر اجبار و بی‌میلی. بنابراین اگر ۲ ساعت روزانه با میل مطالعه می‌کنید، بهتر است از اینکه ۱۰ ساعت با بی‌تفاوتی و بی‌علاقگی درس بخوانید.

۱۳- در برنامه‌ریزی متکی به خودتان باشید و خود را با دیگران مقایسه نکنید چون شرایط، اهداف و قابلیت‌های شما با دیگران متفاوت است.

۱۴-دفتر برنامه‌ریزی داشته باشید و آن را روزانه مورد توجه قرار دهید.

۱۵- مجموع ساعات مطالعه خود را در پایان روز و هفته حتما یادداشت کنید.

۱۶- خواندن و یادگیری دروس مدرسه باید در اولویت باشد. بنابر این اگر فرصت کافی برای فراگیری همه فعالیت‌های آموزشی (مثل کلاس زبان و کلاس‌های هنری) ندارید اولویت با دروس مدرسه است.

۱۷- در طول برنامه ضعف‌ها و مشکلات را شناسایی و در صدد رفع آن‌ها بر آیید و گرنه فکر می‌کنید اصل برنامه ریزی اشکال دارد.

۱۸- هرگز کیفیت را فدای کمیت نکنید مهم این است که یک ساعت مفید درس بخوانید نه اینکه صرفا یک ساعت وقت بگذرانید.

۱۹- لازم نیست برنامه شما صد در صد موفق باشد بلکه اگر ۵۰ تا ۶۰ درصد آن را موفق ارزیابی کردید عالی است و به تدریج بهتر می‌شود.

۲۰- سعی کنید اصول مطالعه را یاد بگیرید تا بهتر بتوانید از وقت خود استفاده کنید آن‌گاه احساس رضایت شما از برنامه افزایش می‌یابد.

بیش ‌فعالی‌ کودکان‌

 

امروزه‌ بسیاری‌ از مادران‌ و پدران‌ از شیطنت‌ بسیار زیاد کودکانشان‌ شکایت‌ دارند. آنها اظهار می ‌دارند که‌ فرزندشان‌ مرتب‌ در حال‌ حرکت‌ و فعالیت‌ است‌ و نوعی‌ حالت‌ بی‌ قراری‌ و ناآرامی‌ در او مشاهده‌ می ‌کنند. برخی‌ از این‌ والدین‌ از فقدان‌ تمرکز حواس‌ و ضعف‌ درسی‌ کودک‌ نیز صحبت‌ می‌ کنند. آنها علت‌ این‌ فعالیت‌ بیش‌ از اندازه‌ را نمی ‌دانند و مرتب‌ فرزندشان‌ را مورد سرزنش‌ قرار می‌ دهند. این‌ کودکان‌ بعضاً مورد انتقاد و تنبیه ‌ بسیار زیاد قرار می ‌گیرند. عده‌ای‌ از پدر و مادرها کنترل‌ خود را از دست‌ می ‌دهند و این‌ کودکان‌ را به‌ شدت‌ کتک‌ می‌ زنند یا آنها را تهدید می ‌کنند. در این‌ نوشتار سعی‌ شده‌ است‌ پدیده‌ بیش ‌فعالی‌ در کودکان‌ توضیح‌ داده‌ و راه‌های‌ برخورد مناسب‌ با این‌ حالت‌ ارائه‌ شود.

اختلال‌ بیش‌ فعالی‌ که‌ در اغلب‌ موارد با نقص‌ توجه‌ همراه‌ است، معمولاً در دوران‌ کودکی‌ بروز می‌ کند. تشخیص‌ این‌ اختلال‌ در سنین‌ زیر پنج‌ سال‌ قدری‌ مشکل‌ است زیرا امکان‌ دارد با رفتارهای‌ طبیعی‌ و شیطنت ‌آمیز کودکان‌ اشتباه‌ گرفته‌ شود. با این ‌حال، متخصصان‌ می‌ توانند این‌ اختلال‌ را تشخیص‌ دهند و پیش‌ بینی‌های‌ لازم‌ را به‌ عمل‌ آورند. این‌ اختلال‌ با فعالیت‌ بیش‌ از اندازه، خرابکاری‌ و آزار رساندن‌ همراه‌ است.

بیش ‌فعالی‌ کودکان‌

تعریف پداگوژی

(از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد)

پداگوژی و تعلیمات سرپرستی نام یکی از دوره‌های حرفه‌ای در سازمان آموزش فنی و حرفه‌ای کشور ایران است. این سازمان خود بخشی از وزارت کار و امور اجتماعی است.

این دوره حرفه‌ای از چهار دوره آموزشی تشکیل شده است:

         الف - دوره‌های پداگوژی برای مربیان تازه‌استخدام و دوره‌های بازآموزی و ارتقا مهارت برای مربیان شاغل.

         ب - دوره‌های ویژه برای مربیان و کارکنان سازمانها و نهادها بر حسب تقاضا.

         ج - دوره‌های پداگوژی مربوط به مربیان که در دوره‌های کاردانی و کارشناسی شرکت می‌نمایند

         د - اجرای همایشهای تخصصی دوره‌های آموزشی

خلاصه عناوین آموزشی

·         الف - پداگوژی شامل:

برنامه ریزی آموزشی و درسی، روشها و فنون تدریس ، فناوری و رسانه‌های آموزشی ، ارزشیابی و اندازه گیری در آموزش و مدیریت آموزشی .

·         ب - تعلیمات سرپرستی شامل:

بهبود روشها ، آموزش ضمن کار ، روابط کار ، حفاظت و ایمنی در کار و ارتباطات.

مقدمه:

شما بعنوان یک مربی، استاد و معلم در حرکت نوین و رو به رشد آموزش علوم و مهارتهای فنی که لازمه زندگی امروزی است نقش ارزنده ای دارید. این مهارتها به منظور رفع نیازها و نارساییها در مراکز آموزشی و صنعتی، آموزش داده می شوند که مهمترین مشخصه آن همسو بودن با نیازها و کمبودهای جامعه و صنعت است.به عبارتی می توان گفت که بهترین شکل انتقال این مهارتها آموزش های کاربردی است.در هر حال این وظیفه شماست که به عنوان یک مربی یا استاد یا معلم بذرهای دانش و معلومات کاری و مهارتهای اساسی را در دل خاک استعدادهای فراگیرانتان که صرفاً به راهنمایی های شما اعتماد دارند بکارید.
در روزهای اول کار تدریس خود، شاید با مشکلات بسیاری روبرو شوید یا بعد از گذشت چند سال از آموزش و تدریس در کلاس درس هنوز با مشکلاتی مانند عدم برقراری ارتباط درست با فراگیران ، یا نارضایتی فراگیران از نحوه تدریس شما،یا بازدهی پایین تدریس و….مواجه باشید. اینها همه مشکلاتی هستند که کم و بیش ما مربیان و استادان در حین تدریس و آموزش با آنها روبرو هستیم.

یک مربی یا استاد یا معلم و یا هرکسی که مشغول آموزش نونهالان و جوانان و دریک کلام آینده سازان جامعه است باید به نکات مهم و بسیار حساس در عین حال انکار ناپذیر توجه داشته باشد تا اطلاعات مورد نیاز فراگیران را به بهترین شکل و کامل به آنها منتقل نماید. و در آخر چطور یک مربی باید مورد ارزیابی قرارگیرد یا مربی چطور می تواند خود را ارزیابی نماید.

یک مربی باید تیپهای مختلف کلاس خود را شناسایی و راه حلهای درست و منطقی جهت برخورد با این نوع فراگیران را بداند تا بتواند یک محیط مطلوب و مفید بوجود آورد. تا فراگیران از نشستن در کلاس لذت ببرند و شما هم خستگی را احساس نکنید. برای دستیابی به این منظور از شیوه های نوین تدریس استفاده می شود که در اصطلاح "پداگوژی" نام دارد.

تعریف پداگوژی:

«پداگوژی» در گذشته هنر و علم تربیت کودکان بود و اغلب مترادف با واژه تدریس یا تعلیم و آموزش به کار برده می‌شد. اکنون «پداگوژی» مفهوم گسترده‌تری یافته است و در موارد مختلفی به کار می‌رود از جمله؛ علم، اخلاق، فلسفه علمی، فنون مختلف و آفرینش آثار زیبا. اما مهمترین دستاوردی که از پداگوژی انتظار می‌رود، این است که فراگیران با این روش به جای اینکه نگرش و مهارت‌های خود را مستقیما از معلمان خود دریافت کنند، بتوانند با راهنمایی معلمان، به کشف و نوآوری برسند و یاد بگیرند که به چه دانشی، نگرشی و یا مهارتی نیازمندند و چگونه و از چه راهی می‌توانند آن رابه دست آورند.

پداگوژی هنر یا علم وجودی یک معلم است. این اصطلاح عمومأ به استراتژی ها یا راهبردهای آموزش مربوط  می شود، که برخی ها ازآن به عنوان سبک یادگیری نیز یاد می کنند.پداگوژی که در در لغتنامه ها از آن به معنی "روش آموزگاری"، "فن تعلیم"، "علم تعلیم" ترجمه شده، گهگاهی هم به عنوان استفاده صحیح ازراهبردهای آموزشی در جریان فرایند یاددهی و یادگیری نیز تعریف می شود. برای نمونه، پائلو فریر، از روش آموزشی بزرگسالی خود به عنوان پداگوژ انتقادی یاد می کند.

در ارتباط با استراتژی های آموزشی، اعتقادات فلسفی خود معلم از آموزش بوسیله دورنمای دانش و تجارب شاگردان، موقعیت های شخصی و محیطی و نیز اهداف یادگیری که از طریق تعامل دانش آموزان و معلمان تنظیم می گردد، اداره می شوند.

هدف نهایی، از کاربست الگوی تدریس پداگوژیک یادگیری از طریق همیاری و دستیابی به فعالیت‌های عالی ذهنی است.یادگیری از طریق همیاری که در شروع این قرن ازطرف جان دیویی مطرح شد، در چند سال اخیر از بحث‌های دائمی آموزش شده است.

به این ترتیب، فراگیران وارد فرآیند کشف، نوآوری و در یک کلام، خلاقیت می‌شوند و اینجاست که هنرها و از جمله مهمترین و بهترین آنها برای دستیابی به این هدف،‌وارد میدان می‌شوند و «تئاتر پداگوژیک» مفهومی کاربردی و نوین پیدا می‌کند.